Klimat i pogoda gminy Jaworze kształtowane są przez przemieszczające się i ścierające ze sobą masy powietrza polarno-morskiego i kontynentalnego. decyduje to o wielkiej zmienności pogody zarówno w ciągu roku, jak i w skali dobowej.
Najczęściej, bo aż przez 2/3 roku napływa wilgotne powietrze polarno-morskie. W zimie przynosi ono ocieplenie i odwilże, zwiększone zachmurzenie i opady śniegu, a w lecie ochłodzenie, duże zachmurzenie i przeważanie obfite opady. Powietrze kontynentalne napływa w lecie jako ciepłe, przynoszące często burze, zaś w zimie – jako mrożne i suche. W jesieni i zimą w masach tego powietrza powstają silne inwersje temperatury z mgłami w dolinachi kotlinach.
Taka cyrkulacja znajduje odbicie w dominacji wiatów o składowej zachodniej: w zimie przeważają wiatry zachodnie i południowo-zachodnie, natomiast latem – zachodnie i północno-zachodnie. Najsilniejsze wiatry występują w chłodnej porze roku (XII – IV), zwłaszczaw szczytowych partiach gór (Barański 1995).
Na stosunki klimatyczne gminy Jaworze istotny wpływ ma wysokość n.p.m. Według M. Hessa (1965) można tu wyróżnić dwa piętra klimatyczne. Piętro umiarkowane ciepłe występuje na terenach o wysokości do około 670 m n.p.m., a średnia temperatura powietrza wynosi tu 6 – 8° C. Wyżej rozciąga się piętro umiarkowanie chłodne ze śrdnią roczną temperaturą powietrza od 4 do 6° C. W poszczególnych piętrach klimatycznych występują istotne różniece w wartościach wielu charakterystyk termicznych na wypukłych i we wklęsłych formach terenowych. Średnie roczne i średnie miesięczne temperatury powietrza są wyższe na wierzchowinach i stokach niż w dnach dolin. Przyczynę tego należy upatrywać w tworzeniu się zastoisk chłoduw dnach dolin i w częstym występowaniu inwersji temperatury powietrza.
Roczne sumy opadów są zróżnicowane i wahają się w granicach od około 900 mm w części północnej do ponad 1300 mm w najwyższych partiach gór. Opady dominują w okresie letnim (od czerwca do sierpnia z kulminacją w lipcu) (Jankowski, Wach 1989).
Położenie gminy w obrębie gór i pogórza zadecydowało o tym, że czas trwania okresu wegetacyjnego oraz zalegania pokrywy śnieżnej charakteryzują duże rozpiętości. W północnej części gminy okres trwa dłużej niż 210 dni, a pokrywa śnieżna zalega średnio krócej niż 80 dni. Im dalej na południe, tym okres wegetacyjny jest coraz krótszy (160-180 dni na wierzchowinach Beskidu Śląskiego), a czas zalegania pokrywy śnieżnej coraz dłuższy (ponad 160 dni). Powyżej wysokości 650 m n.p.m. pokrywa śnieżna może mieć grubość powyżej 1 m, a największe prawdopodobieństwo jej występowania przypada na marzec. Na stokach eksponowanych na północ, które w okresie zimowym uzyskują tylko niewielkie ilości bezpośredniego promieniowania słonecznego, roczna liczba dni z pokrywą śnieżną jest przeciętnie o 8 – 25 dni większa niż na stokach eksponowanych na południe (Leśniak, Obrębska-Starklowa 1983).
Obszar Pogórza charakteryzuje się bardzo korzystnymi warunkami mezoklimatycznymi. Dotyczy to stoków i grzbietów na wysokościach od 40 do 300 m nad dnami dolin. Są to obszary o łagodnych dobowych wahaniach temperatury i wilgotności powietrza oraz dobrej naturalnej wentylacji i warunkach aerosanitarnych.
Mezoklimat grzbietów, szczytów i stoków beskidzkich położonych na wysokościach ponad 300 m nad dnami dolin jest umiarkowanie korzystny. Cechują go bardzo dobre warunki aerosanitarne i naturalna wentylacja, lecz stosunki termiczne i wilgotnościowe są zmiennew zależności od wysokości n.p.m. oraz ekspozycji stoków.
Niekorzystnym mezoklimatem odznaczają się dna dolin. W ciągu dnia są to obszary silnie nagrzewane i przesuszone, nocą odwrotnie – wychłodzone i bardzo wilgotne. Wentylacja jest słaba a warunki aerosanitarne bardzo niekorzystne.
źródło: Waloryzacja przyrodnicza gminy Jaworze, Opracowana przez Pracownię Projektową „Ekosystem” Zbigniew Wilczek, Autorstwa dr Zbigiewa Wilczek, mgr Marii Palowskiej, mgr Wojciecha Sierka, Katowice, 2001