W przeddzień Święta Komisji Edukacji Narodowej, czyli popularnego Dnia Nauczyciela, w murach dawnej szkoły polskiej wchodzącej w sieć Towarzystwa Szkół Ludowych w Jaworzu Średnim, a obecnie funkcjonującego tu Publicznego Przedszkola Samorządowego nr 2 w Jaworzu, odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej upamiętniającej niegdysiejszych nauczycieli: Jana Łyska (1887-1915), Franciszka Kuboka (1901-1940) oraz Pawła Starzyka (1905-1942), którzy oddali swe życie za Ojczyznę.
W uroczystości udział wzięli: członkowie Towarzystwa Miłośników Jaworza i Społecznej Rady Ochrony i Odnowy Zabytków w Jaworzu – inicjatorzy przedsięwzięcia, członkowie Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego i Akcji Katolickiej, radni Rady Gminy Jaworze, przedstawiciele nauczycielskich związków zawodowych, dyrektorzy jaworzańskich placówek oświatowych oraz pracownicy Urzędu Gminy Jaworze z wójtem Radosławem Ostałkiewiczem na czele. Gościem honorowym wydarzenia był prof. dr hab. Kazimierz Starzyk – bratanek Pawła Starzyka, który złożył pod tablicą symboliczną wiązankę.
Okolicznościowe przemówienia wygłosili Ryszard Stanclik – prezes TMJ, Leopold Kłoda – przewodniczący Polskiego Towarzystwa Ewangelickiego Oddział w Jaworzu oraz wójt dr Radosław Ostałkiewicz.
Więcej w kolejnych numerach Echa Jaworza.
Jan Łysek – (1887-1915) urodzony w Jaworzynce. Z zawodu nauczyciel. Ukończył seminarium nauczycielskie w Cieszynie w 1908 r. Pracował w szkołach ludowych w Datyniach Dolnych (1908-1910), Suchej Średniej (1910-1911) oraz jako kierownik Szkoły Ludowej w Jaworzu (1911-1914). Brał czynny udział w polskim życiu kulturalnym i społecznym Śląska Cieszyńskiego. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego i Macierzy Szkolnej Księstwa Cieszyńskiego, brał udział w amatorskim ruchu teatralnym, jako aktor i reżyser. Utalentowany poeta, swoje wiersze publikował na łamach „Zarania Śląskiego”. Należał do Polowych Drużyn „Sokoła”, z chwilą wybuchu wojny wraz z H. Przepilińskim i F. Hajdukiem stanął na czele Legionu Śląskiego. Dowódca plutonu w 2. kompanii 3. pułku piechoty Legionów. 18 października 1914 r. mianowany podporucznikiem piechoty. Brał udział w kampaniach w Karpatach, na Bukowinie i w Besarabii. W bitwie pod Maksymcem 2 lutego 1915 r. ranny w biodro, już po dwóch tygodniach wrócił do kompanii, obejmując jej dowództwo. W marcu 1915 r. awansował do stopnia porucznika. Poległ 5 listopada 1915 r. w bitwie pod Kostiuchnówką, pochowany na cmentarzu legionowym w Wołczecku. W 1929 r. jego zwłoki ekshumowano i po przewiezieniu do Cieszyna złożono na cmentarzu ewangelickim. Odznaczony pośmiertnie m.in. Krzyżem Virtuti Militari V kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Franciszek Kubok – urodzony 25.07.1901 r., nauczyciel Publicznej Szkoły Powszechnej w Wapienicy oraz Publicznej Szkoły Powszechnej w Jaworzu Średnim, pow. bielski. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. jako podporucznik piechoty rez. 3 p. s. podh. Dostał się do sowieckiej niewoli i był internowany w obozie jenieckim w Kozielsku. Zginął 04/05.1940 r. – zamordowany przez NKWD w egzekucji zbiorowej w Katyniu.
Paweł Starzyk – urodzony 8.08.1905 r. w Wędryni (Vendryně) na Zaolziu, kierownik nauczyciel Publicznej Szkoły Powszechnej w Jaworzu pow. bielski. Od pierwszych dni okupacji hitlerowskiej zaangażowany w działalność ruchu oporu – dowodził oddziałem organizacji ZWZ w Bielsku, od sierpnia 1941 r. prowadził tajne nauczanie dla polskich dzieci. Aresztowany 10.08.1941 r. i skazany za działalność konspiracyjną na 8 lat więzienia. Więziony w więzieniu w Bielsku, Cieszynie, Zwickau, w Sosnowcu i tam zginął 13.04.1942 r.
Zgodnie z ustawą z dnia 21 stycznia 1988 r. o Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa umieszczenie tablicy pamiątkowej zostało pozytywnie zaopiniowane przez Wojewódzki Komitet Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Katowicach.